Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς γιορτάζουν το Halloween (στις 31 Οκτωβρίου), μια γιορτή με μαζική συμμετοχή που θυμίζει καρναβάλι και κάλαντα μαζί,όπου ο φόβος δύσκολα ξεχωρίζει από το γέλιο και ο τρόμος από το ξεφάντωμα.
Φωτισμένες κολοκύθες,ανθρώπινοι σκελετοί,μάγισσες καβάλα στις σκούπες τους,
χαρούμενα φαντάσματα,τρομαχτικά ξωτικά, κάνουν την βόλτα τους στους δρόμους των πόλεων,προαπαθόντας να τρομάξουν τους πάντες.
Παιδιά ντυμένα με τρομαχτικές στολές γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και χτυπώντας τις πόρτες των σπιτιών ,λένε το γνωστό «trick or treat».Οι νυκοκοίρηδες με την σειρά τους ,τους προσφέρουν κέικ ή ζαχαρωτά για την ανάπαυση των ψυχών.
Πιστεύεται ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν στη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σε κάποιο σώμα για να κερδίσουν την αθανασία.Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο,προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα.
Χαρακτηριστικό της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) που κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προυπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση. Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ ,η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην κόλαση. Από τότε, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανιέται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.
(Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν,θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά.Το Βατικανό το αντομετωπίζει σαν ένα παιδικό παιχνίδι
και γι’αυτό το «συγχωρεί»).
Φωτισμένες κολοκύθες,ανθρώπινοι σκελετοί,μάγισσες καβάλα στις σκούπες τους,
χαρούμενα φαντάσματα,τρομαχτικά ξωτικά, κάνουν την βόλτα τους στους δρόμους των πόλεων,προαπαθόντας να τρομάξουν τους πάντες.
Παιδιά ντυμένα με τρομαχτικές στολές γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και χτυπώντας τις πόρτες των σπιτιών ,λένε το γνωστό «trick or treat».Οι νυκοκοίρηδες με την σειρά τους ,τους προσφέρουν κέικ ή ζαχαρωτά για την ανάπαυση των ψυχών.
Πιστεύεται ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν στη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σε κάποιο σώμα για να κερδίσουν την αθανασία.Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο,προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα.
Χαρακτηριστικό της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) που κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προυπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση. Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ ,η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην κόλαση. Από τότε, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανιέται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.
(Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν,θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά.Το Βατικανό το αντομετωπίζει σαν ένα παιδικό παιχνίδι
και γι’αυτό το «συγχωρεί»).