Το φθινόπωρο είμαι μία μαγική εποχή,ντυμένη στα χρώματα των φύλλων που μας φέρνει ως δώρο τη βροχή.Κάποιοι δυσανασχετούν με αυτή την εποχή,διότι τελειώνουν οι διακοπές,αρχίζουν τα σχολεία και επειδή έρχεται η ώρα που πρέπει να αναλάβουμε κάποιες υποχρεώσεις.Ο χρόνος όμως κυλά και δεν θα έπρεπε να τον αφιερώνουμε σε αρνητικά συναισθήματα,γιατί όσο και κατσουφιασμένοι και αν είμαστε η βροχή δεν θα σταματήσει και το καλοκαίρι δεν θα έρθει πιο γρήγορα.Ας αναθεωρήσουμε λοιπόν τη στάση μας και ας δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων(γιατί σχεδόν πάντα υπάρχει μια θετική πλευρά).
Καλό μήνα σε όλους!!!
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009
Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου
Γνωρίζω πως η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έχει περάσει εδώ και αρκετές μέρες,όμως θα μου άρεσε να κάνω μία ανάρτηση,την οποία δυστυχώς λόγω φόρτου εργασίας δεν πρόλαβα να κάνω νωρίτερα και "μας πιάσανε οι απόκριες".
Αυτή η γιορτή είναι κατάλοιπο αρχαίων ειδωλολατρικών εθίμων. Αιώνες προ Χριστού, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την ίδια εποχή (14-15 Φεβρουαρίου) μιαν ειδωλολατρική αισθησιακή γιορτή προς τιμήν κάποιου Λούπερκους, κυνηγού λύκων, που την έλεγαν "Λουπερκάλια" (Lupercallia). Τα έθιμα ανταλλαγής δώρων μεταξύ των "αγαπημένων" συνηθίζονταν από εκείνη την εποχή. Η "αμερικανική εγκυκλοπαίδεια" αναφέρει πως τα έθιμα αυτά «έρχονται σε μας από τη ρωμαϊκή γιορτή "ΛΟΥΠΕΡΚΑΛΙΑ", που γιορτάζονταν το Φεβρουάριο και όπου έβαζαν τα ονόματα νεαρών κοριτσιών σ' ένα κουτί και οι άντρες έπαιρναν εκείνη που θα τους τύχαινε στο λαχνό το όνομα της». Αυτά συνήθως οδηγούσαν τους νέους στην πορνεία και τα όργια.Το έθιμο έφεραν στην Αγγλία οι Ρωμαίοι και συνεχίστηκε και στη χριστιανική εποχή. Μετά την αναγνώριση του Χριστιανισμού, ως επίσημης θρησκείας του κράτους, έγιναν προσπάθειες κατάργησης της γιορτής. Όμως, αυτό που τελικά κατορθώθηκε, ήταν ν' αλλάξει η γιορτή από Λουπερκάλια σε μέρα του Αγίου Βαλεντίνου!
ελπίζω να βρήκατε ενδιαφέρουσες αυτές τις πληροφορίες.Χρόνια Πολλά -αν και με κάποια σημαντική καθυστέρηση- σε όσους γιόρταζαν,
Αυτή η γιορτή είναι κατάλοιπο αρχαίων ειδωλολατρικών εθίμων. Αιώνες προ Χριστού, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την ίδια εποχή (14-15 Φεβρουαρίου) μιαν ειδωλολατρική αισθησιακή γιορτή προς τιμήν κάποιου Λούπερκους, κυνηγού λύκων, που την έλεγαν "Λουπερκάλια" (Lupercallia). Τα έθιμα ανταλλαγής δώρων μεταξύ των "αγαπημένων" συνηθίζονταν από εκείνη την εποχή. Η "αμερικανική εγκυκλοπαίδεια" αναφέρει πως τα έθιμα αυτά «έρχονται σε μας από τη ρωμαϊκή γιορτή "ΛΟΥΠΕΡΚΑΛΙΑ", που γιορτάζονταν το Φεβρουάριο και όπου έβαζαν τα ονόματα νεαρών κοριτσιών σ' ένα κουτί και οι άντρες έπαιρναν εκείνη που θα τους τύχαινε στο λαχνό το όνομα της». Αυτά συνήθως οδηγούσαν τους νέους στην πορνεία και τα όργια.Το έθιμο έφεραν στην Αγγλία οι Ρωμαίοι και συνεχίστηκε και στη χριστιανική εποχή. Μετά την αναγνώριση του Χριστιανισμού, ως επίσημης θρησκείας του κράτους, έγιναν προσπάθειες κατάργησης της γιορτής. Όμως, αυτό που τελικά κατορθώθηκε, ήταν ν' αλλάξει η γιορτή από Λουπερκάλια σε μέρα του Αγίου Βαλεντίνου!
ελπίζω να βρήκατε ενδιαφέρουσες αυτές τις πληροφορίες.Χρόνια Πολλά -αν και με κάποια σημαντική καθυστέρηση- σε όσους γιόρταζαν,
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009
Οι Βρυκόλακες στη σημερινή εποχή
Αφού πλοηγήθηκα αρκετά στο internet σκόνταψα στο ακόλουθο άρθρο, το οποίο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και κάνει κριτική στην κοινωνία.Ρίξε του μια ματιά!
Όλα ξεκίνησαν από τότε που εμφανίστηκε ο Κόμης Μητσοτάκης, γνωστός και ως Δράκουλας.
Σκληρή προσωπικότητα, που βασάνισε την ανθρωπότητα, και εξάπλωσε το είδος του δια αιμοποσίας. Όταν ήταν μικρός (ναι, κάποτε ήταν μικρός!), τον δάγκωσε μια νυχτερίδα, και του έδωσε δύο κατάρες:
Την απόλυτη γκαντεμιά
Την ικανότητα να μετατρέπει τον κόσμο σε όμοιους του όταν το θέλει
(Τα δόντια προυπήρχαν)
Ουσιαστικά, το πρώτο Βαμπίρ ήταν το φίδι στον κήπο της Εδέμ, αλλά δεν επέζησε στη μορφή του.
Μεταμορφώθηκε σε νυχτερίδα όταν πήγαν να το φάνε οι Κινέζοι Αδάμ και Εύα, και γι' αυτό κατέφυγαν στο μήλο.
Ύπάρχουν, πάντα υπήρχαν, και θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο ζει ο αρχηγός τους, ο Δράκουλας.
Οι σημαντικότεροι εξ' αυτών είναι τα Βαμπίρ, τα οποία χαρακτηρίζονται από μαλάκ...., και οι Λυκάνθρωποι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τα νεύρα τους και την τσατίλα τους (αρχηγός τους η Έλενα Ακρίτα). Δεν υπάρχουν πολλά να πούμε γι' αυτούς εδώ, διότι θα μας ακούσει ο γκαντέμης Δράκουλας, και δεν το θέλουμε αυτό.
Έχουν γίνει αναρίθμητες μάχες μεταξύ αυτών των φυλών. Η σημαντικότερη έγινε με την Τουρκοκρατία όπου οι λυκάνθρωποι Τούρκοι υποδούλωσαν τους βαμπίρ Ελληνίκιους. Όμως, με μοναδικό όπλο τη γκαντεμιά, τα βαμπίρ καταδίκασαν τους λυκανθρώπους να χάσουν τη μάχη, ενώ οι πιθανότητες να την κερδίσουν ήταν μία στις 817204987102957105971, υπό κανονικές συνθήκες.
Η μάχη με τα βαμπίρ δεν αναφέρεται εδώ, γιατί θα μας πιεί το αίμα Αυτός που δεν κάνει να λέμε το όνομά του.
Τα Βαμπίρ Σήμερα
Παρατηρείται ένα φαινόμενο όπου πλέον αρχίζουν να εξαφανίζονται. Ο αρχηγός τους φυσικά ζεί, και θα ζεί και εις τους αιώνας των αιώνων (αμήν), αλλά από εκεί και πέρα δεν ξέρουμε άλλους...
Φυσικά υπάρχουν και άτομα που ανήκουν στην κατηγορία των άζωων που θα ήθελαν να είναι βαμπίρ – και όχι μόνο – και υποστηρίζουν πως είναι.
Συμπτώματα αυτού του φαινομένου είναι τα εξής:
Κάθονται όλη τη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή του ίντερνετ καφέ της γειτονιάς τους, με τη δικαιολογία ότι τους ενοχλεί ο ήλιος
Πίνουν πολύ κέτσαπ, κόκα κόλα, βυσσινάδες, ursus, κλπ. με την πεποίθηση πως είναι αίμα σε άλλη μορφή
Κάθε μέρα κοιτάνε τον καθρέφτη να δούνε αν μεγάλωσαν καθόλου οι κυνόδοντες τους
Κυκλοφορούν μόνο όταν πέσει ο ήλιος, όταν γυρνάνε σπίτι από τα ίντερνετ καφέ
Λένε πως τους δάγκωσε κάποιο άλλο βαμπίρ, γι' αυτό γίνανε έτσι
Δεν πίνουν νερό (δεν έχουν χρόνο, όλη τη μέρα στο pc)
Τα emo που νομίζουν πως είναι βαμπίρ κόβονται και πίνουν το αίμα τους, ή το αίμα άλλων emo που νομίζουν πως είναι βαμπίρ
Λένε ότι τους πλησίασε ένα μαύρο βαμπίρ και τους έδωσε το κόκκινο χάπι της κατάρας.
Διάσημα Βαμπίρ
Κόμης Μητσοτάκης (γνωστός και ως "Δρακουμέλ" για τους φίλους)
Μιχάλης Ρακιντζής
Ταμτάκος
Ταμπάκης
Τσακ Νόρρις
Ντόρα Μπακογιάννη
Rolling Stones
Ο Neo απ’ το Matrix και η παρέα του
Και πολλοί άλλοι
Όλα ξεκίνησαν από τότε που εμφανίστηκε ο Κόμης Μητσοτάκης, γνωστός και ως Δράκουλας.
Σκληρή προσωπικότητα, που βασάνισε την ανθρωπότητα, και εξάπλωσε το είδος του δια αιμοποσίας. Όταν ήταν μικρός (ναι, κάποτε ήταν μικρός!), τον δάγκωσε μια νυχτερίδα, και του έδωσε δύο κατάρες:
Την απόλυτη γκαντεμιά
Την ικανότητα να μετατρέπει τον κόσμο σε όμοιους του όταν το θέλει
(Τα δόντια προυπήρχαν)
Ουσιαστικά, το πρώτο Βαμπίρ ήταν το φίδι στον κήπο της Εδέμ, αλλά δεν επέζησε στη μορφή του.
Μεταμορφώθηκε σε νυχτερίδα όταν πήγαν να το φάνε οι Κινέζοι Αδάμ και Εύα, και γι' αυτό κατέφυγαν στο μήλο.
Ύπάρχουν, πάντα υπήρχαν, και θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο ζει ο αρχηγός τους, ο Δράκουλας.
Οι σημαντικότεροι εξ' αυτών είναι τα Βαμπίρ, τα οποία χαρακτηρίζονται από μαλάκ...., και οι Λυκάνθρωποι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από τα νεύρα τους και την τσατίλα τους (αρχηγός τους η Έλενα Ακρίτα). Δεν υπάρχουν πολλά να πούμε γι' αυτούς εδώ, διότι θα μας ακούσει ο γκαντέμης Δράκουλας, και δεν το θέλουμε αυτό.
Έχουν γίνει αναρίθμητες μάχες μεταξύ αυτών των φυλών. Η σημαντικότερη έγινε με την Τουρκοκρατία όπου οι λυκάνθρωποι Τούρκοι υποδούλωσαν τους βαμπίρ Ελληνίκιους. Όμως, με μοναδικό όπλο τη γκαντεμιά, τα βαμπίρ καταδίκασαν τους λυκανθρώπους να χάσουν τη μάχη, ενώ οι πιθανότητες να την κερδίσουν ήταν μία στις 817204987102957105971, υπό κανονικές συνθήκες.
Η μάχη με τα βαμπίρ δεν αναφέρεται εδώ, γιατί θα μας πιεί το αίμα Αυτός που δεν κάνει να λέμε το όνομά του.
Τα Βαμπίρ Σήμερα
Παρατηρείται ένα φαινόμενο όπου πλέον αρχίζουν να εξαφανίζονται. Ο αρχηγός τους φυσικά ζεί, και θα ζεί και εις τους αιώνας των αιώνων (αμήν), αλλά από εκεί και πέρα δεν ξέρουμε άλλους...
Φυσικά υπάρχουν και άτομα που ανήκουν στην κατηγορία των άζωων που θα ήθελαν να είναι βαμπίρ – και όχι μόνο – και υποστηρίζουν πως είναι.
Συμπτώματα αυτού του φαινομένου είναι τα εξής:
Κάθονται όλη τη μέρα μπροστά σε έναν υπολογιστή του ίντερνετ καφέ της γειτονιάς τους, με τη δικαιολογία ότι τους ενοχλεί ο ήλιος
Πίνουν πολύ κέτσαπ, κόκα κόλα, βυσσινάδες, ursus, κλπ. με την πεποίθηση πως είναι αίμα σε άλλη μορφή
Κάθε μέρα κοιτάνε τον καθρέφτη να δούνε αν μεγάλωσαν καθόλου οι κυνόδοντες τους
Κυκλοφορούν μόνο όταν πέσει ο ήλιος, όταν γυρνάνε σπίτι από τα ίντερνετ καφέ
Λένε πως τους δάγκωσε κάποιο άλλο βαμπίρ, γι' αυτό γίνανε έτσι
Δεν πίνουν νερό (δεν έχουν χρόνο, όλη τη μέρα στο pc)
Τα emo που νομίζουν πως είναι βαμπίρ κόβονται και πίνουν το αίμα τους, ή το αίμα άλλων emo που νομίζουν πως είναι βαμπίρ
Λένε ότι τους πλησίασε ένα μαύρο βαμπίρ και τους έδωσε το κόκκινο χάπι της κατάρας.
Διάσημα Βαμπίρ
Κόμης Μητσοτάκης (γνωστός και ως "Δρακουμέλ" για τους φίλους)
Μιχάλης Ρακιντζής
Ταμτάκος
Ταμπάκης
Τσακ Νόρρις
Ντόρα Μπακογιάννη
Rolling Stones
Ο Neo απ’ το Matrix και η παρέα του
Και πολλοί άλλοι
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
Yiruma-Ένας ταλαντούχος μουσικοσυνθέτης
Ο Yiruma γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου στην Νότια Κορέα.
Αρχισε να μαθαλινει πιάνο στην ηλικία των 5 χρόνων και σήμερα είναι ένας μεγάλος μουσικοσυνθέτης, του οποίου τα άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει σε όλη την Ασία,στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής,αλλά και στην Ευρώπη.
Εχει συνθέσει πολλά μουσικά κομμάτια,από τα οποία τα πιο δημοφιλή είναι το
"Kiss the Rain",
"Maybe"
και το "River Flows in You",μέρος του οπίου έχει πιθανόν χρησιμοποιηθεί στην ταινία
"Twilight".
Αρχισε να μαθαλινει πιάνο στην ηλικία των 5 χρόνων και σήμερα είναι ένας μεγάλος μουσικοσυνθέτης, του οποίου τα άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει σε όλη την Ασία,στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής,αλλά και στην Ευρώπη.
Εχει συνθέσει πολλά μουσικά κομμάτια,από τα οποία τα πιο δημοφιλή είναι το
"Kiss the Rain",
"Maybe"
και το "River Flows in You",μέρος του οπίου έχει πιθανόν χρησιμοποιηθεί στην ταινία
"Twilight".
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Τα Χριστούγεννα και η ομορφότερη καρδιά του κόσμου
Όλοι χαιρόμαστε που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Αποτελούν μια ευκαιρία για όλους μας να ξεκουραστούμε,να διασκεδάσουμε,
να ταξιδέψουμε και να περάσουμε ευχάριστα τις διακοπές μας με την οικογένεια και
τους φίλους μας.
Κάποιοι από εμάς θα στολίσουμε το δέντρο μας.
Κάποιοι άλλοι παραμένοντας πιστοί στα ελληνικά έθιμα θα προτιμήσουν να στολίσουν
καράβι.
Επίσης θα φτιάξουμε κουλουράκια,μελομακάρονα και κουραμπιέδες/Και αν δεν φτιάξουμε σίγουρα θα δοκιμάσουμε!
Όμως το σημαντικότερο από όλα αυτά είναι να ανοίξουμε τις καρδιές μας στους
συνανθρώπους μας και ακόμα και στα ζώα.Σε όλους όσους μας έχουν ανάγκη.
Τα Χριστούγεννα είναι μια υπέροχη γιορτή και μια ευκαιρία να εμπλουτίσουμε
τις καρδιές μας με αγάπη και να τις κάνουμε πιο όμορφες.
Αναρωτηθείτε όμως:"Πως είναι μια όμορφη καρδία?"
Ίσως το παρακάτω βίντεο σας βοηθήσει...
Ας βοηθήσουμε όλοι ώστε να υπάρξει ένας Αγιος Βασίλης για όλους, ανθρώπους
ανεξάτητα από το φίλο,το χρώμα του δέρματος,τη θρησκεία και τη γλώσσα,
και για τα ζώα, τα οποία κακοποιούνται,διώχνονται από τους ιδιωκτήτες τους
και χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα.
Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα τα ευτυχέστερα για όλους μας και τα εγκαίνια ενός καινούργιου κόσμου,ο οποίος θα πλημμυρίζει από αγάπη,ευτυχία,ειρήνη και αλήθεια.
Αποτελούν μια ευκαιρία για όλους μας να ξεκουραστούμε,να διασκεδάσουμε,
να ταξιδέψουμε και να περάσουμε ευχάριστα τις διακοπές μας με την οικογένεια και
τους φίλους μας.
Κάποιοι από εμάς θα στολίσουμε το δέντρο μας.
Κάποιοι άλλοι παραμένοντας πιστοί στα ελληνικά έθιμα θα προτιμήσουν να στολίσουν
καράβι.
Επίσης θα φτιάξουμε κουλουράκια,μελομακάρονα και κουραμπιέδες/Και αν δεν φτιάξουμε σίγουρα θα δοκιμάσουμε!
Όμως το σημαντικότερο από όλα αυτά είναι να ανοίξουμε τις καρδιές μας στους
συνανθρώπους μας και ακόμα και στα ζώα.Σε όλους όσους μας έχουν ανάγκη.
Τα Χριστούγεννα είναι μια υπέροχη γιορτή και μια ευκαιρία να εμπλουτίσουμε
τις καρδιές μας με αγάπη και να τις κάνουμε πιο όμορφες.
Αναρωτηθείτε όμως:"Πως είναι μια όμορφη καρδία?"
Ίσως το παρακάτω βίντεο σας βοηθήσει...
Ας βοηθήσουμε όλοι ώστε να υπάρξει ένας Αγιος Βασίλης για όλους, ανθρώπους
ανεξάτητα από το φίλο,το χρώμα του δέρματος,τη θρησκεία και τη γλώσσα,
και για τα ζώα, τα οποία κακοποιούνται,διώχνονται από τους ιδιωκτήτες τους
και χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα.
Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα τα ευτυχέστερα για όλους μας και τα εγκαίνια ενός καινούργιου κόσμου,ο οποίος θα πλημμυρίζει από αγάπη,ευτυχία,ειρήνη και αλήθεια.
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Η ζωή το έτος 2070
Στο λιγοστό χρόνο που έψαξα στο διαδίκτυο, σκόνταψα πάνω στο παρακάτω κείμενο.
Πιστεύω ότι αναφέρεται σε προβλήματα που μας αφορούν άμεσα.Επίσης ο συγγραφέας
με τον δικό του τρόπο,δημιούργησε το παρακάτω κείμενο,το οποίο κατά την άποψή μου
καταφέρνει να μας ευαισθητοποιήσει.
Κάποιοι τη θεωρούν υπερβολική. Δεν ζουν όμως στο 2070 για να ξέρουν...
Είμαστε στο έτος 2070. Είμαι 50 χρονών μα φαίνομαι 85. Έχω πολλά προβλήματα γιατί πίνω πολύ λίγο νερό. Νομίζω πως δε μου μένει πια πολύς καιρός. Σήμερα, είμαι ένας από τους πιο ηλικιωμένους στην κοινωνία που ζω.
Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών, υπήρχαν πολλά δέντρα στα πάρκα, τα σπίτια είχαν ωραίους κήπους και μπορούσα να είμαι κάτω από το ντουζ περίπου μια ώρα. Τώρα χρησιμοποιούμε πετσέτες με ορυκτέλαιο για να πλυθούμε.
Πριν, όλες οι γυναίκες επιδείκνυαν τα όμορφα μαλλιά τους. Τώρα, πρέπει να ξυρίζουμε το κεφάλι για να το διατηρούμε καθαρό χωρίς να χρησιμοποιούμε νερό.
Πριν, ο πατέρας μου έπλενε το αυτοκίνητο με το λάστιχο του ποτίσματος. Σήμερα, απαγορεύεται αυστηρά από το νόμο τέτοια χρήση.
Θυμάμαι πως υπήρχαν πολλές διαφημίσεις που έλεγαν ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, αλλά κανείς δεν έδινε προσοχή. Οι άνθρωποι πίστευαν πως το νερό είναι ανεξάντλητο.
Σήμερα, όλα τα ποτάμια, τα φράγματα, οι λίμνες και οι υδροφόροι ορίζοντες είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένα ή αποξηραμένα. Το τοπίο τριγύρω δεν είναι πια παρά μια απέραντη έρημος. Οι γαστρεντερικές λοιμώξεις, οι δερματοπάθειες και οι κακώσεις του ουροποιητικού είναι οι κυριότερες αιτίες θανάτου.
Η βιομηχανία έχει παραλύσει και το ποσοστό ανεργίας είναι δραματικά υψηλό. Τα εργοστάσια αφαλάτωσης θαλασσινού νερού είναι ο κύριος τομέας απασχόλησης.
Δίνουν στους εργαζόμενους πόσιμο νερό αντί για μισθό. Οι επιθέσεις για ένα μπιτόνι νερό είναι συνεχείς μέσα στους έρημους δρόμους.
Η διατροφή είναι 80% συνθετική.
Πριν, συνιστούσαν να πίνουμε 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Σήμερα, δεν μπορώ να πιω παρά μισό ποτήρι.
Επειδή δεν μπορούμε να πλύνουμε τα ρούχα μας, τα πετάμε, κάτι που αυξάνει τον όγκο των σκουπιδιών.
Ξαναγυρίσαμε στη χρησιμοποίηση των βόθρων όπως τον προηγούμενο αιώνα, επειδή οι υπόνομοι δε δουλεύουν πια εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Οι άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με το φόβο: τα σώματά τους είναι ασθενικά, ζαρωμένα από την αφυδάτωση, πληγιασμένα εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας που δε φιλτράρεται πλέον από την ατμόσφαιρα εξαιτίας της τρύπας του όζοντος.
Εξαιτίας της ξηροδερμίας, μια νέα γυναίκα 20 χρονών φαίνεται 40. Οι επιστήμονες κάνουν έρευνες, αλλά δεν υπάρχει καμιά λύση ορατή. Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νερό...
Το οξυγόνο επίσης έχει μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης δέντρων, κάτι το οποίο μειώνει το νοητικό επίπεδο των νέων γενεών.
Η μορφολογία των σπερματοζωαρίων ενός μεγάλου αριθμού ατόμων έχει αλλάξει, κάτι το οποίο επιφέρει πολλές γεννήσεις παιδιών θυμάτων της ανεπάρκειας, των μεταλλάξεων και των δυσμορφιών.
Η κυβέρνηση μάς υποχρεώνει να πληρώνουμε για τον αέρα που αναπνέουμε, 137 m3 το άτομο την ημέρα. Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν διώχνονται από τις "ζώνες αερισμού", που είναι εξοπλισμένες με γιγάντιους μηχανικούς πνεύμονες που δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια.
Ο αέρας δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να αναπνέουμε.
Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 35 χρόνια.
Μερικές χώρες πέτυχαν να διαφυλάξουν νησίδες βλάστησης με καθαρό τρεχούμενο νερό. Αυτές οι ζώνες επιβλέπονται πολύ στενά από τον στρατό.
Το νερό έγινε ένα είδος σπάνιο, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, πολύ περισσότερο από τον χρυσό ή τα διαμάντια. Εδώ όμως, δεν υπάρχουν πια δέντρα γιατί δε βρέχει σχεδόν ποτέ. Και όταν αρχίζει να βρέχει, δεν πέφτει παρά όξινη βροχή.
Δεν υπάρχουν πλέον εποχές εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών (φαινόμενο του θερμοκηπίου) από τις δραστηριότητες του ανθρώπου του 20ου αιώνα που μόλυναν το περιβάλλον.
Και όμως είχαμε προβλέψει ότι έπρεπε να φροντίσουμε το περιβάλλον μας, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα.
Όταν η κόρη μου με ρωτάει να της αφηγηθώ πώς ήταν όταν εγώ ήμουν νέος, της διηγούμαι πώς τα δάση ήταν όμορφα.
Της μιλάω για τη βροχή, τα λουλούδια, την ευχαρίστηση του να κολυμπάς και να ψαρεύεις στα ποτάμια και τις λίμνες και του να πίνεις όσο νερό θέλεις! Και για την καλή υγεία των ανθρώπων...
Με ρωτάει:
- Μπαμπά! Γιατί δεν υπάρχει πια νερό;
Έχω λοιπόν ένα κόμπο στο λαιμό...
Δεν μπορώ να σταματήσω να με θεωρώ ένοχο, γιατί ανήκω στη γενεά που ολοκλήρωσε την καταστροφή του περιβάλλοντος, μη παίρνοντας στα σοβαρά τις αμέτρητες προειδοποιήσεις.
Ανήκω στην τελευταία γενεά που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, αλλά αποφάσισε διαφορετικά.
Σήμερα τα παιδιά μας το πληρώνουν ακριβά...
Ειλικρινά, πιστεύω πως η ζωή πάνω σ' αυτή τη γη δε θα είναι δυνατή από δω και πέρα γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος έφτασε σ' ένα σημείο όπου δεν έχει επιστροφή.
Πώς θα ήθελα να γυρίσω πίσω και με κάποιο τρόπο να έκανα να καταλάβει ολόκληρη η ανθρωπότητα... Στη στιγμή εκείνη που μπορούμε ακόμα να κάνουμε κάτι για να σώσουμε τον πλανήτη μας!
-----
Γνωρίστε αυτό το γράμμα σε όσους μπορείτε! Δε θα είναι παρά το ελάχιστο για το ξύπνημα της παγκόσμιας συνείδησης και της ανάγκης για τη σωτηρία του νερού.
Αυτό εδώ δεν είναι παιχνίδι, είναι ήδη η δική μας πραγματικότητα. Κάντε το για τα παιδιά σας. Και εάν δεν έχετε ακόμα, ίσως μια μέρα να έχετε.
Μην τους αφήσουμε μια κόλαση για κληρονομιά... Ας τους αφήσουμε τη ζωή!
Πιστεύω ότι αναφέρεται σε προβλήματα που μας αφορούν άμεσα.Επίσης ο συγγραφέας
με τον δικό του τρόπο,δημιούργησε το παρακάτω κείμενο,το οποίο κατά την άποψή μου
καταφέρνει να μας ευαισθητοποιήσει.
Κάποιοι τη θεωρούν υπερβολική. Δεν ζουν όμως στο 2070 για να ξέρουν...
Είμαστε στο έτος 2070. Είμαι 50 χρονών μα φαίνομαι 85. Έχω πολλά προβλήματα γιατί πίνω πολύ λίγο νερό. Νομίζω πως δε μου μένει πια πολύς καιρός. Σήμερα, είμαι ένας από τους πιο ηλικιωμένους στην κοινωνία που ζω.
Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών, υπήρχαν πολλά δέντρα στα πάρκα, τα σπίτια είχαν ωραίους κήπους και μπορούσα να είμαι κάτω από το ντουζ περίπου μια ώρα. Τώρα χρησιμοποιούμε πετσέτες με ορυκτέλαιο για να πλυθούμε.
Πριν, όλες οι γυναίκες επιδείκνυαν τα όμορφα μαλλιά τους. Τώρα, πρέπει να ξυρίζουμε το κεφάλι για να το διατηρούμε καθαρό χωρίς να χρησιμοποιούμε νερό.
Πριν, ο πατέρας μου έπλενε το αυτοκίνητο με το λάστιχο του ποτίσματος. Σήμερα, απαγορεύεται αυστηρά από το νόμο τέτοια χρήση.
Θυμάμαι πως υπήρχαν πολλές διαφημίσεις που έλεγαν ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, αλλά κανείς δεν έδινε προσοχή. Οι άνθρωποι πίστευαν πως το νερό είναι ανεξάντλητο.
Σήμερα, όλα τα ποτάμια, τα φράγματα, οι λίμνες και οι υδροφόροι ορίζοντες είναι ανεπανόρθωτα μολυσμένα ή αποξηραμένα. Το τοπίο τριγύρω δεν είναι πια παρά μια απέραντη έρημος. Οι γαστρεντερικές λοιμώξεις, οι δερματοπάθειες και οι κακώσεις του ουροποιητικού είναι οι κυριότερες αιτίες θανάτου.
Η βιομηχανία έχει παραλύσει και το ποσοστό ανεργίας είναι δραματικά υψηλό. Τα εργοστάσια αφαλάτωσης θαλασσινού νερού είναι ο κύριος τομέας απασχόλησης.
Δίνουν στους εργαζόμενους πόσιμο νερό αντί για μισθό. Οι επιθέσεις για ένα μπιτόνι νερό είναι συνεχείς μέσα στους έρημους δρόμους.
Η διατροφή είναι 80% συνθετική.
Πριν, συνιστούσαν να πίνουμε 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Σήμερα, δεν μπορώ να πιω παρά μισό ποτήρι.
Επειδή δεν μπορούμε να πλύνουμε τα ρούχα μας, τα πετάμε, κάτι που αυξάνει τον όγκο των σκουπιδιών.
Ξαναγυρίσαμε στη χρησιμοποίηση των βόθρων όπως τον προηγούμενο αιώνα, επειδή οι υπόνομοι δε δουλεύουν πια εξαιτίας της έλλειψης νερού.
Οι άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με το φόβο: τα σώματά τους είναι ασθενικά, ζαρωμένα από την αφυδάτωση, πληγιασμένα εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας που δε φιλτράρεται πλέον από την ατμόσφαιρα εξαιτίας της τρύπας του όζοντος.
Εξαιτίας της ξηροδερμίας, μια νέα γυναίκα 20 χρονών φαίνεται 40. Οι επιστήμονες κάνουν έρευνες, αλλά δεν υπάρχει καμιά λύση ορατή. Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νερό...
Το οξυγόνο επίσης έχει μειωθεί εξαιτίας της έλλειψης δέντρων, κάτι το οποίο μειώνει το νοητικό επίπεδο των νέων γενεών.
Η μορφολογία των σπερματοζωαρίων ενός μεγάλου αριθμού ατόμων έχει αλλάξει, κάτι το οποίο επιφέρει πολλές γεννήσεις παιδιών θυμάτων της ανεπάρκειας, των μεταλλάξεων και των δυσμορφιών.
Η κυβέρνηση μάς υποχρεώνει να πληρώνουμε για τον αέρα που αναπνέουμε, 137 m3 το άτομο την ημέρα. Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν διώχνονται από τις "ζώνες αερισμού", που είναι εξοπλισμένες με γιγάντιους μηχανικούς πνεύμονες που δουλεύουν με ηλιακή ενέργεια.
Ο αέρας δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να αναπνέουμε.
Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 35 χρόνια.
Μερικές χώρες πέτυχαν να διαφυλάξουν νησίδες βλάστησης με καθαρό τρεχούμενο νερό. Αυτές οι ζώνες επιβλέπονται πολύ στενά από τον στρατό.
Το νερό έγινε ένα είδος σπάνιο, ένας θησαυρός ανεκτίμητος, πολύ περισσότερο από τον χρυσό ή τα διαμάντια. Εδώ όμως, δεν υπάρχουν πια δέντρα γιατί δε βρέχει σχεδόν ποτέ. Και όταν αρχίζει να βρέχει, δεν πέφτει παρά όξινη βροχή.
Δεν υπάρχουν πλέον εποχές εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών (φαινόμενο του θερμοκηπίου) από τις δραστηριότητες του ανθρώπου του 20ου αιώνα που μόλυναν το περιβάλλον.
Και όμως είχαμε προβλέψει ότι έπρεπε να φροντίσουμε το περιβάλλον μας, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα.
Όταν η κόρη μου με ρωτάει να της αφηγηθώ πώς ήταν όταν εγώ ήμουν νέος, της διηγούμαι πώς τα δάση ήταν όμορφα.
Της μιλάω για τη βροχή, τα λουλούδια, την ευχαρίστηση του να κολυμπάς και να ψαρεύεις στα ποτάμια και τις λίμνες και του να πίνεις όσο νερό θέλεις! Και για την καλή υγεία των ανθρώπων...
Με ρωτάει:
- Μπαμπά! Γιατί δεν υπάρχει πια νερό;
Έχω λοιπόν ένα κόμπο στο λαιμό...
Δεν μπορώ να σταματήσω να με θεωρώ ένοχο, γιατί ανήκω στη γενεά που ολοκλήρωσε την καταστροφή του περιβάλλοντος, μη παίρνοντας στα σοβαρά τις αμέτρητες προειδοποιήσεις.
Ανήκω στην τελευταία γενεά που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, αλλά αποφάσισε διαφορετικά.
Σήμερα τα παιδιά μας το πληρώνουν ακριβά...
Ειλικρινά, πιστεύω πως η ζωή πάνω σ' αυτή τη γη δε θα είναι δυνατή από δω και πέρα γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος έφτασε σ' ένα σημείο όπου δεν έχει επιστροφή.
Πώς θα ήθελα να γυρίσω πίσω και με κάποιο τρόπο να έκανα να καταλάβει ολόκληρη η ανθρωπότητα... Στη στιγμή εκείνη που μπορούμε ακόμα να κάνουμε κάτι για να σώσουμε τον πλανήτη μας!
-----
Γνωρίστε αυτό το γράμμα σε όσους μπορείτε! Δε θα είναι παρά το ελάχιστο για το ξύπνημα της παγκόσμιας συνείδησης και της ανάγκης για τη σωτηρία του νερού.
Αυτό εδώ δεν είναι παιχνίδι, είναι ήδη η δική μας πραγματικότητα. Κάντε το για τα παιδιά σας. Και εάν δεν έχετε ακόμα, ίσως μια μέρα να έχετε.
Μην τους αφήσουμε μια κόλαση για κληρονομιά... Ας τους αφήσουμε τη ζωή!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)